‘Terms and conditions’ zijn grotendeels onleesbaar: weet jij waarvoor je tekent?

di, 30/07/2019 - 15:30

Door: Redactie WINMAG Pro

Slecht nieuws. Vink je het ‘Akkoord’-vierkantje aan, bijvoorbeeld bij registratie voor een softwareprogramma of online medium, dan is de kans groot dat je niet begrijpt wát je precies toezegt. Voor een nauwkeurig begrip van de gemiddelde gebruikersvoorwaarden, ofwel terms and conditions, heeft een volwassene namelijk meer dan 14 jaar aan onderwijs nodig, blijkt uit onderzoek van Social Science Research Network.

Op basis van 500 populaire Amerikaanse websites, waaronder Google en Facebook, is gebleken dat méér dan 99 procent van de gebruikersvoorwaarden als onleesbaar geacht wordt. Denk aan juridische teksten; wettelijke termen die de pet van een gemiddelde Amerikaan – en ja, statistisch gezien ook de Nederlander – ver te boven gaan.

‘Van de consument wordt verwacht en aangenomen dat hij of zij contracten leest, terwijl bedrijven niet verplicht zijn om leesbare teksten te fabriceren’, vertelt onderzoekcoauteur Samuel Becher, professor recht op de Victoria University of Wellington. ‘Deze asymmetrie en zijn mogelijke consequenties zijn verbazingwekkend.’

Bij een eerste gebruikmaking van services als Amazon en Uber ga je veelal akkoord met het respecteren van intellectuele eigendommen, beperkt gebruik, recht van terminatie en dergelijke. Méér dan 99% maakt zich schuldig aan het accorderen van enigszins onbegrepen voorwaarden - ook jij, gokken wij berekenend.

Maakt dat überhaupt uit?

Terms and conditions

In 2012 klaagde een ex-Facebookgebruiker Facebook aan omdat de gigant een gebruikersaccount verwijderd zou hebben op basis van religie en etniciteit. Achteraf blijkt de toentertijd veroorzakende basis gegrond; de zaak, echter, is nooit doorlopen.

LEES OOK: Toezichthouder moet nieuws Facebook en Google monitoren

Omdat de ex-gebruiker bij het accepteren van de terms of service (ToS) instemde om ten allen tijden aanklachten af te handelen in Santa Clara County (California), is de zaak verschoven en afgekapt.

‘Het niet lezen van een contract stelt partijen niet vrij van obligaties’, stelde de betreffende rechter toentertijd.'

Een deel van de oplossing, menen onderzoekauteurs Becher en Benoliel, zou een staatse ingreep zijn. Sommigen legale documenten worden reeds gescand door staatsinstanties, om een leesbaarheid te waarborgen. Toepassing hiervan is echter beperkt. Wijdverspreide controles en de handhaving van documentverplichtingen voor internetbedrijven zouden het startpunt kunnen zijn van de toekomstige, alinealange ToS.