Waarom de cultfilm Hackers nog steeds boeit

In 1990 bracht de uitvinding van het World Wide Web een nieuw tijdperk met zich mee. Iedereen kreeg een computer thuis en de nieuwe mogelijkheden zorgden voor een hoop hype. En wat gebeurt er met hype? Juist: Hollywood gaat ermee aan de slag. Dat resulteerde in 1995 in de film Hackers.

Hackers gaat over een groep... uhm... tja... hackers, die een wereldwijde milieuramp probeert te voorkomen. Door te hacken, dus. Het verhaal is eigenlijk niet leuk om verder uit te leggen; er zijn een hoop factoren in het spel, ondanks de speeltijd van 105 minuten, en het is het leukst er zo blanco mogelijk in te gaan. Daarom zullen we het nu vooral hebben over alles om de film heen.

Goed, Hackers kwam uit in 1995, toen internet nog flink in opmars was. En zoals ik al zei: daar wilde Hollywoord flink gebruik van maken. Met een cast vol jonge sterren als Angelina Jolie, Matthew Lillard (Scream) en Jonny Lee Miller (Trainspotting) liet de film zien hoe cool het internet wel niet was. De mogelijkheden van de jonge techniek worden flink aangehaald, vooral door de tagline, die rechtstreeks uit het Hacker Manifesto komt: 'Hun enige misdaad is nieuwsgierigheid'. 

De film kijkt naar de toekomst en bedoelt goed, maar laat ook zien hoe nieuw internet toentertijd was. De hack-scènes zijn allesbehalve accuraat, maar hebben daardoor, door de jaren heen, een ongelofelijke cultstatus bemachtigd. Hackers wordt door een hoop IT'ers en hackers genoemd als dé hackerfilm die je gezien moet hebben. De film neemt zich niet te serieus, en moet dus ook niet zo ontvangen worden.

Of je echt iets van de film leert over hacken, dat betwijfelen we. Wel geeft Hackers een mooi inkijkje in de hype rond het internet uit de jaren '90. Waar veel huidige 'computer'-films zich ontzettend serieus nemen, blijft deze genieten. 

Jaar 1995 | Regie Iain Softley | Te zien op Prime Video, AppleTV