Waar is netneutraliteit goed voor?

Het internet is te vergelijken met een snelweg met meerdere rijstroken. Als het goed is, rijdt het verkeer (lees: downloads, websites, social media, streamingdiensten) op elke rijstrook even snel. Providers mogen er niet voor kiezen om op één rijstrook de snelheid te verhogen, te vertragen, of te blokkeren. Dit zorgt ervoor dat al het verkeer dezelfde kans heeft om zo snel mogelijk op zijn bestemming aan te komen. Dit principe noemen we netneutraliteit: elke site, tool, download en streamingdienst wordt gelijk behandeld.

Voor de meeste consumenten is netneutraliteit hartstikke fijn. Al het verkeer komt net zo snel binnen en ze betalen een vast bedrag per maand. De meeste internetproviders zouden echter veel liever van netneutraliteit afstappen. Zodra zij het verkeer op hun snelweg niet meer gelijk hoeven te behandelen, kunnen zij namelijk veel meer geld gaan verdienen. Zo krijgen zij de mogelijkheid om zware internetgebruikers – zoals Netflix, YouTube en Spotify – minder bandbreedte te geven, zodat ander verkeer sneller kan doorstromen.

Netflix, YouTube en Spotify willen natuurlijk niet dat zij achtergesteld worden: zij zouden grof geld betalen om gelijk behandeld te worden of zelfs voorrang te krijgen op ander verkeer. Daar maken de internetproviders maar al te graag gebruik van, zij kunnen enorm veel geld vragen aan deze websites of ze zelfs tegen elkaar op laten bieden.

Gevaar voor de democratie

Dit zorgt er uiteindelijk voor dat er geen gelijk speelveld meer is op het internet en dat het bedrijf met het meeste geld in z’n zakken de meeste bandbreedte krijgt. Trek dit idee verder door, en het verdwijnen van netneutraliteit kan zelfs een gevaar voor de democratie vormen. Zonder gelijk speelveld zullen de grootste spelers altijd aan de macht blijven, waardoor hun invloed niet meer te overzien is.

Corynne McSherry van de Electronic Frontier Foundation geeft in een video van het journalistieke platform Vox een mooie vergelijking. Zij stelt dat het belangrijk is dat er altijd nieuwe spelers de markt kunnen betreden. Als dat niet zo zou zijn, dan zouden we nu allemaal nog op MySpace zitten.

Nu is social media natuurlijk nog een relatief onschuldig voorbeeld (alhoewel zelfs dat nog maar de vraag is als we naar de invloed van Facebook kijken). Het wordt pas echt gevaarlijk als je bedenkt dat bepaalde nieuwsbronnen voorrang kunnen krijgen.

Amerika

Door een recente wetswijziging is het mogelijk voor internetproviders om bepaalde nieuwsbronnen voorrang te geven op andere bronnen. Deze zaak wordt alleen maar ernstiger wanneer je je bedenkt dat de Amerikaanse internetproviders ook eigen mediabedrijven hebben en er veel plaatsen zijn waar er maar één provider snel internet biedt. In het ergste geval kunnen internetproviders zo verkiezingsuitslagen en maatschappelijke zaken in hele staten beïnvloeden.

Kosten bij de gebruiker

Het afschaffen van de netneutraliteit kan dus invloed hebben op de nieuwsvoorziening van de consument en op de gebruiksvriendelijkheid van het internet. Het kan de consument echter ook in zijn portemonnee raken. Wanneer internetproviders aparte prijzen mogen rekenen voor verschillende kanalen, staat niets hen meer in de weg om ook de consument extra te laten betalen voor bepaalde internetdiensten.

Zo kun je in de Verenigde Staten straks opeens een rekening krijgen waar niet simpelweg ‘internet’ op staat, maar ‘Netflix’, ‘WhatsApp’, ‘Facebook’ en ‘Nu.nl’, variërend in kosten. Voor sommigen kan dit voordelig zijn, je zult immers nooit meer betalen voor internet dat je niet gebruikt. Voor de meeste mensen zal dit echter flink in de kosten kunnen lopen.

LEES OOK: Edwin van Andel: ‘Ethische hackers kunnen veel geld verdienen’

Tegenstand

Netneutraliteit is van belang. Het zorgt ervoor dat alle bronnen van informatie, nieuws en entertainment gelijk behandeld worden en maakt een sociaal betaalsysteem – waarin iedereen evenveel voor hetzelfde internet betaalt – mogelijk. Gelukkig kunnen we in Nederland nog steeds spreken van een neutraal net.

Netneutraliteit in Nederland

Vroeger was er in Nederland geen sprake van netneutraliteit, dit werd pas in 2013 opgenomen in de telecommunicatiewet (Artikel 7.4a). Er sindsdien ook weinig sprake geweest van polarisatie rondom het belang van netneutraliteit. Dat blijkt uit de volgende stellingen die providers, consumentenorganisaties, internetjuristen en dienstverleners opstelden tijdens een bijeenkomst van het ECP van het Ministerie van Economische Zaken:
 

• Providers moeten altijd in staat kunnen zijn hun netwerk te dimensioneren en het netwerk voor alle gebruikers bruikbaar te houden.
• Daartoe mogen zij grootgebruikers en excessief wildgroeiende protocollen redelijkerwijs inperken.
• Providers mogen dienstenaanbieders nooit blokkeren ten behoeve van eigen diensten.
• Providers mogen specifieke diensten voorrang geven op voorwaarde dat dit niet ten koste gaat van andere diensten.
• Providers mogen specifieke dienstverleners geen voorrang geven en niet benadelen.
• Providers moeten dezelfde prijsstellingen voor externe dienstenaanbieders hanteren als men intern voor vergelijkbare diensten gebruikt.